-
1 νῆστις
Aνήστει Hp. Acut.60
: pl.νήστεις Antiph.138
, D.H.Rh.9.16: ([etym.] νη-, ἔδω):—not eating, fasting, of persons,ἀνώγοιμι πτολεμίζειν υἷας Ἀχαιῶν νήστιας, ἀκμήνους Il.19.207
;νήστιες ἄχρι.. κνέφαος Od.18.370
, cf. Diocl.Fr.43, Ev.Matt.15.32, etc.;νήστισιν ἐπιθέντες οἱ πολέμιοι Onos.12.1
: c. gen.,νῆστις βορᾶς E.IT 973
: metaph., νῆστιν ἀνὰ.. ψάμμαν over the hungry sand, A.Pr. 573 (lyr.).2 with an abstract Subst., freq. in A., famine, Ag. (lyr.);ν. λιμός Ch. 250
; νήστισιν αἰκίαις the pains of hunger, Pr. 599 (lyr.);νήστιδες δύαι Ag. 1621
; also νῆστις ὀσμή the bad breath of one fasting, Phryn.PSp.91 B.3 [voice] Act., causing hunger, starving,πνοαὶ νήστιδες A.Ag. 193
(lyr.).II as Subst., νῆστις, ἡ, acc.νῆστιν Ar.Fr.318.3
, 506.4, Eub.110.1 the intestinum jejunum, from its always being found empty, Hp.Carn. 19, Ar.Fr.506.4, Eub.63.5 (anap.), cf. Arist.PA 675b33.2 ν. κεστρεύς, fish so called because its stomach was always found empty, Ar.Fr. 156, etc.: hence in Com., of 'empty bellies', , etc., cf. Ath.7.307d.3 Νῆστις, ἡ, = ὕδωρ, Emp.6.3, cf. Alex.322. -
2 νῆστις
νῆστις, ιος u. ιδος (νη – ἐσϑίω), nicht essend, fastend, u. nicht gegessen habend, nüchtern; Il. 19, 207; νήστιες, Od. 18, 370; νῆστιν, Aesch. Prom. 573; νῆστις βορᾶς, Eur. I. T. 973; Theopomp. bei Ath. VII, 308 a, wo der κεστρεύς νῆστις heißt u. der Grund dieses Namens angegeben wird; auch akt., Hunger erregend, πνοαὶ νήστιδες, Ag. 186, πόνος, 322, νῆστιν ὤλεσεν νόσον, 989, αἱ νή. στιδες δύαι, 1604, λιμός, Ch. 248. Es findet sich auch der gen. νήστεως u. plur. νήστεις, vgl. Lob. zu Phryn. 326. – Ἡ νῆστις ist auch der Leerdarm, intestinum jejunum, weil er immer leer gefunden wird. – Empedocl. bei Arist. de anim. 1, 5 nannte so das Element des Wassers u. der Luft. S. nom. pr.
-
3 κεστρεύς
-
4 κεστρεύς
-
5 κεστρεύς
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κεστρεύς
См. также в других словарях:
κεστρεύς — κεστρεύς, ὁ (Α) 1. θαλάσσιο ψάρι, αλλ. νῆστις*, επειδή είχε πάντοτε το στομάχι κενό («κεστρέων, χελῶνας σάργους, μύξους», Αριστοτ.) 2. ως σκωπτικό παρωνύμιο διαρκώς πεινασμένου ατόμου 3. παροιμ. «κεστρεὺς νηστεύει» για τίμιους άνδρες που… … Dictionary of Greek
νήστις — (I) νῆστις, ἡ (Α) βλ. νήστιδα. (II) ο, η (Α νῆστις, γεν. ιος και ιδος) (για πρόσ.) αυτός που δεν τρώει, νηστικός αρχ. 1. αυτός που επιφέρει νηστεία («πνοαὶ δ ἀπὸ Στρυμόνος μολοῡσαι κακόσχολοι, νήστιδες, δύσορμοι», Αισχύλ.) 2. το αρσ. ως ουσ. (με… … Dictionary of Greek
